Κωνσταντίνος Θ. Κολοκοτρώνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης (1810 - 31 Δεκεμβρίου 1848/ 10 Ιανουαρίου 1849^[1]), ήταν Έλληνας αγωνιστής της επανάστασης του 1821 και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε το 1810 στην Ζάκυνθο και ήταν το τρίτο παιδί του Θ. Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης Καρούσου. Αδέλφια του ήταν οι Πάνος, Γιάννης και η Ελένη. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στη Ζάκυνθο αργότερα στη Κέρκυρα και τέλος σπούδασε νομικά στο Παρίσι. Το 1824 ανέλαβε το στρατιωτικό σώμα του αδελφού του Πάνου ο οποίος είχε σκοτωθεί, αργότερα έγινε φρούραρχος Τριπολιτσάς. Τέλος κατατάχτηκε στο σώμα του Φαβιέρου.
Χρημάτισε πληρεξούσιος Γορτυνίας στην Εθνοσυνέλευση του 1843, υπουργός Δικαιοσύνης το 1847 στην Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη και υπουργός Εξωτερικών το 1848 στην Κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη.
Παντρεύτηκε τη Ραλλού Καρατζά και απέκτησε μαζί της τέσσερα παιδιά τον Θεόδωρο, τη Σμαράγδα, την Ελένη και την Αικατερίνη.

Πηγές

• Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού , Κολοκοτρώνης Κολίνος – Κωνσταντίνος (1810-1848)

1. ↑ δικτυακός τόπος της Βουλής των Ελλήνων, Μητρώο Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών 1822-1935, αρχείο σε μορφή .pdf, ανάκτηση 16-3-2013.